हाम्रो चाहना - नवौ श्रृंखला
................signature tune.......................
नमस्कार एवम हार्दिक अभिवादन ! तपाईको आफ्नै रेडियो दर्शन नेपाल एफएम पोर्चुगल, संसारभरका नेपालीहरुको आफ्नै आवाज, अनलाइन रेडियो टाइटन क्यानाडा, धौलागिरी आसपासका १७ जिल्लाहरुमा लोकप्रिय रेडियो, सयपत्री एफ.एम. ९१.६ मेगाहर्ज र समाचार, विचार, सूचना र मनोरंजनको वेभसाईट सहयात्रा डट कमको नेपाली कार्यक्रम "हाम्रो चाहना" का साथ आज पनि यहाँ समक्ष आइपुगेको छु म योगेन्द्रमिलन छन्त्याल l म जर्मनीको हाम्बर्गबाट बोलिरहेको छु l आजको कार्यक्रममा बड़ादशैंको शुभकामना विशेषमा छलफल गर्दैछौ l साथमा तपाईका शुभकामना सन्देश पनि समावेश गर्ने छौ l हामीसंग दशैं तिहारसम्बन्धी मीठा मीठा गीतहरु पनि छन l कार्यक्रम अवधिभर हाम्रो साथमा रहनुहुने विश्वास गरेका छौ ..................
-----
एउटै गाउँमा ३-४ वटा लिङ्गे पिङ्गहरु मच्चिदै होलान् । ठाउँ ठाउँमा विशेष मेलाहरुको आयोजना गरिदै होलान् । आयोजकहरु मेलालाई राम्रो बनाउन योजना बनाउदै होलान् । युवायुवतीहरु मेला आउने दिन गन्दै होलान् । बेसीमा धान झुलेका होलान्, खेतमा मकै सुक्न शुरु गरेका होलान् । सबै किसानहरु खुशी भैरहको बेलामा ठ्याक्कै आईपुगेको छ यो वर्षको दशैं तिहार !
चिसो चिसो हावाले बारीको ढिकमा फक्रेका कोमल सयपत्री र मखमली फूललाई ढलमल ढलमल नचाइरहेका होलान् । गाउँघरका ढुङ्गे र खरले छाएका घरहरु सेतो कमेरो, रातो माटो र ब्यात्रीका कालो रङले सिङ्गारिएका होलान् । अलिक तल शहरी क्षेत्रमा पनि इनामेलका रङ र रङ्गीचङ्गी सजावटले नेपालीवस्तीहरु झिलीमिली भएका होलान् । बाध्यता, विवशता र कमाउने सपना बोकेर विदेशिएका र पल्टने लाहुरेहरु दशैं तिहार मान्न घर फर्कदैहुनुहुन्छ होला । त्रिभुवन विमानस्थलमा ट्याक्सी चालकहरु झगडा गर्दै होलान् । जीपपार्कमा भरियाहरु बाकस खोसाखोस गर्दै होलान् ।
गाउँमा उजेली भाउजुको रङ बल्ल पहिलेजस्तै उज्यालो भयो रे ! नत्र "बुढो नहुँदा त उजेली अँधेरी मात्र भएकी हैन गलेर मर्नै पो लागेकी छ त, किन यस्तो चिन्ता गर्दिहोली ?" भनेर सबै दिदीबहिनीहरुले जिस्क्याउने गर्दथे रे । उजेली भाउजु हिजोआज विजय दाइसँग विगतका कुरा गर्नुहुन्छ होला । खेत र वन पनि जानुभएको छैन । दिनभरि घरमै बस्नुहुन्छ । मान्छेहरु देखिए मुसुक्क मुस्कुराउनु हुन्छ ।
चाडपर्व जब नजिकिन्छ, परदेशीको झल्को लाग्छ घरपरिवारलाई । कोही आउदा पनि आफ्नै मान्छे पो आयो कि भन्ने लाग्छ । आफ्नो मान्छे घर फर्केमा दशैंतिहार कत्ति रमाइलो हुने थियो भनेर छिट्टै फर्कन परदेशीलाई अनुरोध गर्ने गर्दछन् । परदेशीलाई पनि विदेश बस्न रहर त कहाँ हुनु नि ? जे छ जिन्दगी परिवारकै खुशीमा छ, त्यसैले दशैँतिहार धोको फेरेर मनाउने बाचा गरेका हुन्छन् परदेशीहरु चाडपर्व आउनुभन्दा पहिले चाहि ।
------------------------------------------------------------
अब हामी बिदेशिएका दाइलाई दशैंमा घर फर्कन एउटी नेपाली चेलीले लेखेको पत्र प्रस्तुत गर्दैछौ l नेपाली चेली सुबिसुधा आचार्यको पत्र :
मेरो मनभित्रको दादा,
ह्रदयको स्पन्दनदेखिकै न्यानो सम्झना ।
दादा हजुरलाई यो पत्र लेख्ने बेलासम्म सम्पूर्ण नेपालीको महानचाड दशैँ दैलोबाट भित्रिसकेको छ मझेरीमा पसारो पर्न । सबैको नजरमा दशैँ आएको छ शङ्ख फुक्दै भएपनि, बाजा बजाउदै भएपनि यात ऋणको सुनामीनै ल्याएर किन नहोस् तर हाम्रो परिवारमा दशैको कुनै छनक छैन l यसो भनौँ, हामी कहाँ दशै संघार ठेलाबाट भित्रनै मानेको छैन । मलाई लाग्छ यो सबै हजुरकै अभाव, रित्तोपनाले गर्दा भएको हो ।
सुर्यको प्रज्वलित किरणमा आफ्नो उन्मुक्त बैस घोप्टाएर मस्किने बारीको सयपत्री पनि फुङ्ग उडेको आभाष भएको छ हुनसक्छ ऊ पनी बिचलिच छ तपाइको अभावमा । बिहानीको कुमारी हावासँग लहरिने केराका पातहरु पनि मौन मौन छन् मजस्तै ।
दादा, हजुरले जलकुण्डबाट पहिलो पटक च्याँ को आवाजसँग स्पर्स गरेको माटोलाई बिदाइको हात हल्लाएर धर्ती छाडेको पनि आज पाँच वर्ष पूरा भैसकेछ, हुन त पाँच वर्ष भनेको पाचौँ चुड्की समय हो मिलन र खुशीमा बिताउने हो भने तर बिछोड, अभाव अनि कोही कसैबाट टाडिएका पलहरु निकै निकै लामा, अत्यासिला र कहालिलाग्दा हुने रैछन् । भन्नेले सजिलै भन्छन् पाँचवर्ष तर हजुरको अभावले चिमोट्ने यी पाँच हिउँद पाँच जुनी भएका थिए, छन् र हुनेछन् ।
दादा, दमले ग्रस्त बाबा ख्वाक्क ख्वाक्क खोकेरै भएपनि हुक्कामा तमाखु तान्दै हरदिन फलैँचाबाट धमिला आँखा त्यही परको गोरेटोमा हुत्याउँन छाडेका छैनन् । शीत तप्कने बिहान बिहानै भाउजूले दैलो पोतेको गोबर र माटोको गन्ध फोक्सैदेखि तानेर चिलिम अठ्याउँदै फलैँचा कुर्न भ्याइसकेका हुन्छन् तपाईकै प्रतिक्षामा । उदास अनुहार, बेलाबेला लिएको लामो निस्वास अनि खुईयको सुस्केराले निरासा र बिछोडको हस्को मसम्म ल्याएर टाँस्ने गर्छ पटकपटक ।
हरेक बिहान उदाउने सुर्यसँगै हजुर फर्कने आशाका पालुवा लहलह हल्किन्छ उहाँको मनमा । तर बिडम्बना हल्केका ती आशाका मुना सुइरोबाट पातमा परिणत नहुँदै अस्ताउँदो सुर्यको राता लाचारी प्रकाशसँग तुहिन्छ उहि पृथ्बीको गर्भमै कहिले नजन्मने गरी, आखीर यो आशाको गर्भपतन कहिलेसम्म ?
२) दशैँतिहारमा घर फर्कने बाचा गराउदै एउटी नेपाली चेली र उहाँको परदेशीको सांगीतिक संवाद सुन्नुस् अब । कुराकानीमा जमरा लगाउने रहर पोखिएको सुनिन्छ, समयमा फर्कन नसकेको भए पनि माया मारेको हैन भनेर सम्झाइन्छ आफ्ना प्यारीलाई । सुनुहोस् बाँकी यो लोकगीतमा
--------------------------------------------------
तपाई भर्खर मात्र समाचार, विचार, सूचना र मनोरंजनको वेभसाईट सहयात्रा डट कम, ptnepal.com वा radiotitan.com लग अन गर्नुभएको छ वा सयपत्री एफ.एम. ट्युन गर्नुभएको छ भने हामी साथमा छौ कार्यक्रम हाम्रो चाहनामा l यस कार्यक्रममा तपाईको चाहना, प्रवासीको चाहना वा नेपालमा रहनुभएकाहरुको चाहना, समग्रमा हामी सम्पूर्ण नेपालीहरुको चाहना समेटिन्छ l तपाईका चाहना पनि भनुं भनुं लागेका छन् भने कृपया, हामीलाई जानकारी गराउनुहोला l हामी यहाँको चाहना सकेसम्म छिटो कार्यक्रममा समेट्ने छौ l तपाईको साथमा छु म योगेन्द्रमिलन छन्त्याल, म अहिले जर्मनीको हाम्बर्गबाट बोलिरहेकोछु l फेरि सुबिसुधाजीको पत्रको बांकी अंश :
आमाको सवालमा म कसरी शाब्दिक वर्णन गराँै ? लाग्छ जति लेखेपनि कमै हुनेछ । हो दादा, हजुरको जनमी, ममतामही माता सुकेनास लागेको बच्चा भन्दा पनी बेढङ्गले सुक्दै गएकी छिन् दिन प्रतिदिन । हातमा गोल्डफल्याक चुरोटको ढुटो नै किन नहोस् कहिल्यै खाली हुँदैन । सधैँ सधैँ चुरोटको धमिलो धुवाँ जस्तै तपाई फर्कने झिनो आशा मडारी रहेको हुन्छ वरपर । किटको कराइमा कोदाको ढिंडो मस्काउँदा होस् या कैँचीले परालको भुस्सा काट्दा नै किन नहोस् टोलाइरहेकी, लोलाइरहेकी र गहिरो सोचाइमा डुबिरहेकी नै हुन्छिन् । दादा यो पालीको दशैँमा आमा आफ्नै हातले देबीथानको बलौटे माटो ल्याएर भडार कुनामा फिजाएर जौ र गहुँ रोपेकी छिन् हजुर फर्कने आशमा । उसो त काली बाख्रीको पहिलो बेतको सिगारे खसी पनि कुनै ग्राहकलाई आँखासम्म लाउन नदिई खुव सुम्ठ्याएर राखेकी छिन् हजुर फर्केर आफ्नै हातले मार हान्नु हुन्छ भनेर ।
थाहा छ दादा ? हजुर बिदेशिने वर्षको दशैँमा खसी मार हान्दा पहिलो पटक नछिनेपछि बाबा रिसले बुरुक्क बुरुक्क उफ्रदै गौडोको कुविण्डो ल्याएर सिमलीको सिन्काको खुट्टा बनाइ दैलोमा आफैले बडो जोसका साथ मार हानी रगत बगेन रे भन्दै अबीर दलेको अहिल्यै जस्तो लाग्छ । कति सून्दर थिए ती पलहरु आँखामा सधैँ सधैँका लागी सजाइरहुँ जस्तो ।
दादा ! माल्टा आँपको ठूलो रुख भ‘को सुर्कोलाई बगैँचा बनाएका छौँ र यो वर्ष मैले धेरै जातका फूल रोपेकी छु जुन सारै सून्दर र रमणीय पनि छ उसो त फुलपाती भित्राउन चाहिने जयन्ती फूल त्यहीँ बेजोडले झाङ्गिएर फुलेको छ ढकमम्म । अस्ती उदास चेहेरामा बाबा भन्दै हुनुहुन्थ्यो यो साल ठुले नआए त फुलपाती पनि भित्राउँदिन र भंडारमा राखेको जमरासमरा सबै थुन्चेमा उठाएर ठाडो दोबाटोमा लगेर घोप्टाइदिन्छु । त्यो पल उहाँको मुख कागती निचोरेको जस्तो सारै बिरक्त लाग्दो भएको थियो ।
यो साल त भाउजु धेरै उत्साहित बन्नु भएको छ हजुरको आगमनको प्रतिक्षामा । हिजोमात्र बजारबाट हजुरलाई मनपर्ने गुलाबी रङ्गको व्लाउज र लुंगी ल्याउनु भ‘को छ दशैको दिन आफूले लगाउन भन्दै । उहाँको मुहारमा छाएको उदासिनताले पलपल चिमोटिरहन्छ मलाई । तपाई गएदेखि हाँस्न बिर्सेकी भाउजू, यो दशैँमा तपाई आउनुहुन्छ भनेर हाँस्ने अभ्यास गर्दैछिन् । दादा एउटा नारीलाई विवाह भएको एक महिना नबित्दै लोग्ने बिदेशिनु र पाँच पाँच वर्षसम्म नफर्कनुको पीडा सायद हजुर कल्पना गर्न सक्नु हुन्न किनकी हजुर मर्द न पर्नु भो । हरेकरात ढोकाको खापाबाट चियाएकी छु मैले उहाँको बेचैनी र छटपटीलाई ।
उहाँको जीवन भोगाइमा समुन्द्रको लहर कहिल्यै उठेन परिवर्तित हलचल ल्याउन पोखरीको पानी जस्तो सधैँ स्तब्ध रहिरहनु हुन्थ्यो आफैँमा हराएको जस्तो परिबेसमा । नढाटी भन्नु पर्दा हजुरले चिन्ता लिनुहोला, पिर गर्नुहोला भनेर मैले नभनेकी हुँ हजुर गएको साल देखि यता जमरा पनि राखिन्छ, दशैको सबै किनमेल हुन्छ तर दशैँ मानेका छैनौँ । उभ्रिए र हल्केको जमरा एकपटक पनि थुन्चे खोलेर नहेरी पधेरामा बगाएका छाँै, दशैँलाई भनेर साँचेको खसी पनि दशैँ पछि सहरबाट आउने बगरेलाई बेचिदिने गर्थ्यौ । थालमा अक्षेता मुछेर मझेरीमा राख्न नपाउँदै आमा भावविहोल भएर सुकसुकाउन थालेपछि भ¥याङको खुड्किलामा बसी बाबा पनि हिक्क हिक्क गर्न थालेपछि चुलाको कुनैबाट भाउजूको रुवाइको डाकोले भित्तो छेडन सुरु गर्छ अनि कसरी लगाउन सक्छौँ हामी टिका । हो दादा मैले मुछेको अक्षेता धेरै पल्ट मलखाल्टामा घोप्टाएकी छु ।
सबै भन्दा सानी, कान्छी म ब्यावहारिकताको कुठुरो फुकाउन नसक्दै हजुर बिदेशिनु भो । मैले यहीँनेर नबुझेको कुरा कुन त्यस्तो अभावको भुकम्पले उथलपुथल ल्याएको थियो र हजुर सून्दर घर स्नेही परिवारलाई माउ मरेको चल्ला जस्तो बनाएर बिदेशिनु भो ।
३) सबैले निधारमा टिका कानमा जमरा वा गलामा माला पहिंरिदा पक्कै पनि आमबुवा, दिदीबहिनीहरुलाई आफ्ना छोरा वा भाइदाजुको याद आउनु स्वभाबिक हो l देशलाई नै सुनसान पारेर करीब २० लाख नेपाली दाजुभाई विदेशिएकोमा आमबुवा दिदीबहिनीहरू भन्ने गर्छन् l अब गाउँवस्ती नै सुनसान पारेर विदेश जानुहुँदैन, विदेशमा रहेकाहरु पनि फर्केर देशका लागि केही गर्नुपर्छ । साँच्चीकै देह्सका लागि सोच्ने बला आएन र ? कति दिन विदेशको मुख ताक्ने हामीहरु ? तर परदेशीको व्यथा यस्तो छ, कलाकार जीवन शर्मासंग बुझौ होला ......
-----------------------------------------------------
स्रोता, यहाँलाई फेरि स्वागत छ कार्यक्रम हाम्रो चाहनामा l तपाई अनलाइन रेडियो दर्शन नेपालको ptnepal.com , टाइटनको radiotitan.com र समाचार, विचार, सूचना र मनोरंजनको वेभसाईट सहयात्रा डट लग अन गरेर यो कार्यक्रम सुन्दैहुनुहुन्छ l यसैगरी धौलागिरी आसपासका १७ जिल्लाहरूमा सयपत्री एफ एम ९१.६ मेगाहर्ज बागलुंगबाट यो कार्यक्रम सुनिरहनुभएको छ l साथमा छु म योगेन्द्रमिलन छन्त्याल l यहाँले फेसबुकमा हाम्रो चाहना सर्च गरेर पनि यस कार्यक्रमका सबै अंकहरु सुन्न सक्नुहुनेछ l साथै chhantyal-blog लगायत दर्जनौ वेभसाईटहरुबाट संसारभर यो कार्यक्रम सुन्न सक्नुहुन्छ l
फेरि एकपटक नेपाली चेली सुबिसुधाको पत्रको बांकी अंश :
मैले अहिले आएर बुझ्दैछु पारिघरे भैरेको जस्तो साहु लागेको पनि थिएन न त गैराघरे कान्छाको जस्तो देउता लागेर खेतबारी पहिरोले नै बगाएको थियो । कस्तो सपनाको खेती हल्काउने सोचाइमा बिदेशिनु भो यो प्रश्नको जवाफ हामी कसैलाई पनि थाहा छैन । लडीबुडी गरेर खान पुग्ने अन्न उब्जने खेतबारी त बाबाले जोहो गरेकै थिए । हजुरले अहिले बिदेशीभूमीमा बगाएको भन्दा पचास प्रतिशत कम पसिना मात्र यहाँ बगाएको भए त यहाँ पनि हाम्रो चार आत्मा सजिलै हाँसीखुशी बाँच्न सकिन्थ्यो होला नि । थाहा छ दादा हजुरले कमाएर पठाएको पैसाले बनाएको औंठी र सिक्री नियाल्दै झन झन दिर्घ रोगी भका छन् बाबा । आमाको त के कुरा बनाएर ल्याइदेको दुईचार दिन मेरो र भाउजूको करैले भिरेकी थिइन् आमाले माडवरी र नौगेडी त्यसपछि त फुकालेर सन्दुकमा बिरालाको बिष्टा मिल्काएझैँ मिल्काइदिएकी छिन् र भन्छिन् –“मैले कहिल्यै पनि छोरासँग पैसा र गहनाको सुख मागिन, आँखा सामुन्ने देख्न पाउनु र सधैँझैँ साँझमा टुकी बालेपछि आमा भन्दै भित्र पसेके हेर्न पाएँ पुग्छ ।”
दादा हाम्रो मनलाई पानी बिनाको माछाझैँ भुट्याएर नै हजुरले कमाएर पठाउनु भएको पैसाले शहरमा बल्लबल्ल तिनआना तिनपैसा जग्गा त किनेका छौँ तर के गर्ने त्यो घडेरी बरिपरिका बासिन्दालाई पोहोर फाल्ने डम्पिङसाइट भएको छ हाम्रो घडेरी, अव एक त शहरमा घर बनाउने सपना नसजाए पनि हुन्छ महङ्गीले निकै उचाइ समातेको छ, हामी जस्तो सर्वसाधारणले घर बनाउन सम्भव छैन । अर्कोकुरा घर बनाइहाले पनि बत्ती र पानीको सधैँ अभाव छ भन्छन् । बाह्रै महिना मैन बत्तीको उज्यालोले खोज्नुपर्ने भबिष्य भो दादा चाहिँदैन हामीलाई । फेरी मिनरल वाटरको बोतलको पानीले जीवन कसरी भिजाउन सकिएला र ? शहरमा घर भएका रैथानेहरु पनि भट्टाभट उपत्यका बाहिरका जिल्लाहरुमा बसाइ सर्दैछन् जग्गा किनेर । हामी यहाँ हात्तीको सुड जस्तो मुलको स्बच्छ पानीमा डराइ डराइ टाउको थापेर नुहाएको मान्छे त्यो टुकुनीको नापोको पानीमा कसरी चित्त बुझाउन सकौला र ? फेरि यहाँको करेसाबाट छानी छानी ताजा सागसब्जी टिपेर खाने आदत लागेको हामी पन्ध्रदिनको ओइलाएर सडेको सागसब्जीमा निर्भर रहन पनि सक्दैनौ । फेरि वातावरणी प्रदुषणले मगज कुहिन्छ दादा मेरो त शहरमा ।
अनि भन्नुस् त यत्रो वर्ष हामीलाई रुवाएर, तडपाएर कमाएको पैसाबाट नै हामी खुशी, सुखी रहन सक्दैनौ भने कस्को लागी कमाउनु हुन्छ प्राण हल्केलामा राखेर पैसा । दादा भौतिक सुख नै सर्वेसेवा हैन सबैभन्दा ठूलो त आत्मिक सुख हो जुन हजुरको अभावमा अनुपस्थितिमा हामी कहिल्यै प्राप्त गर्न सक्दैनौ ।
दादा के अझै पनि हजुर घर फर्केने सुरसारमा हुनुहुन्न, अस्ति रेडियोबाट “फर्कि बरु आउ दाजु घर, बुढीआमा रोइरैछन् धरर…..”भन्ने गीत बारीमा खनायो÷खनियाको स्याउला झार्दै गर्दा सुनेकी थिएँ, थाहा नपाई आँखा भरिसकेँछ तव टेक्नुपर्ने कापे नभेटेर झण्डै खसेकी थिएँ धन्न हातले अर्को हाँगो समाउन भ्याइछु नत्र हजुर फर्कदा मालाले सजिएको क्रितिम बहिनीसँग मात्र भेट गर्न पाउनु हुन्थ्यो । हामी हजुरको अभावमा पानी पानी भएका छौँ दादा, हजुरले कमाएको डलरको डसनाले स्नेहको पछयौरीको काम कहिल्यै दिदैन । सुखको सानदार भवन भन्दा ममताको झुपडीमै फुल्छ खुशी ओठभरी, दादा ।
यो वर्ष त हजुर फर्कनु हुन्छ भनेर गाउँका काले, उमेश, पोक्चेले गैराको बाँसको झ्याङबाट सप्रेको ठुलाठुला बाँस ढालीसकेका छन् त्यसो त तपाइकी बालसखा चमेली दीदी र भाउजूले पाटको डोरी बाटेर गजबको काम्रो बनाएर लुकाएका छन् । एकमहिना पहिल्यै सुशिला, उर्मिला अनि बिनोससँग मिलेर ठूलो भिरबाट बाबियो पनि काटेर ल्याएका छौँ । सानु काका, ठुलो बुबा, पारीघरको थापा र खोल्साको भट्टराइ भएर ठुलो खर्कमा पिङको लठ्ठा पनि बाटी सकेका छन् । हजुरको आगमन हुने आशामा सिङ्गो गाउँनै रोमाञ्चित भएको छ, बिन्ति दादा यो दशैँमा जसरी भएपनि घर फर्कनुस् नत्र सयपत्री, जयन्ती र त्यो हजुरको आगमनलाई पर्खेर बसेको वरपीपलको सम्म मन दुख्ने छ हाम्रो त परैजाओस् ।
दादा ! बुबाको उदास मुहार, आमाको रुन्चे अनुहार र भाउजूको थकित अवस्था म ज्यादा हेर्न सक्नेछैन, यो दशैमा पनि हजुर घर फर्कनु भएन भने यो बहिनीलाई बहीनी भन्न पाउनु हुनेछैन, यो भनाइलाई अनुरोध, धम्की वा चेतावनी जे सम्झनुस् छुट छ म मात्र यति चाहन्छु टिकाको दिनसम्म हजुर संघार ठेलाबाट भित्रीसकेको हुनुपर्छ । बस् दादा ! अव अगाडि पत्रलाई लम्याउन चाहिनँ हजुरको आगमनमा सधै आँखा गोरेटोमा बिच्छयाइरहने उही अभागीनी बहिनी ।
सुबिसुधा, नेपालबाट
४) तर बाध्यता, विवशता र धन कमाउने रहरमा विदेशबाट दशैंतिहारमा घर फर्कन नपाएकाहरु आमा र बहिनीलाई टिका जमरा र मालाको प्रयोगमा नरुन अनुरोध गर्न बाध्य छन् । यसरी :
-------------------------------------------------------------------------
तपाई अनलाइन रेडियो दर्शन नेपालको ptnepal.com , टाइटनको radiotitan.com र समाचार, विचार, सूचना र मनोरंजनको वेभसाईट सहयात्रा डट लग अन गरेर यो कार्यक्रम सुन्दैहुनुहुन्छ l यसैगरी धौलागिरी आसपासका १७ जिल्लाहरूमा सयपत्री एफ एम ९१.६ मेगाहर्ज बागलुंगबाट यो कार्यक्रम सुनिरहनुभएको छ l साथमा छु म योगेन्द्रमिलन छन्त्याल l यहाँले फेसबुकमा हाम्रो चाहना सर्च गरेर पनि यस कार्यक्रमका सबै अंकहरु सुन्न सक्नुहुनेछ l साथै chhantyal-blog लगायत दर्जनौ वेभसाईटहरुबाट संसारभर यो कार्यक्रम सुन्न सक्नुहुन्छ l
अब बड़ादशैको अवसरमा तपाईहरुबाट प्राप्त शुभकामना सन्देशहरू लिदैछौ हामी,
Harka Chamling dhannebad dasaiko upalakchheko shuvakamana sahit redio program hamro chahana ko utarotar pragatiko kamana gardachhu.
Parshu Mishra
चाड आय जस्तो लाग्छ -कता कता यो मन भित्र ।
संस्कार संग मेल खाने -छैन कतै धार्मिक मित्र ।।
बढे जस्तो लाग्छ मलाई - नास्तिक को बाहुल्यता ।
आफ्नै टाढा लाग्छ मलाई -पार्टिबाजले कता कता ।।
धर्म संग आस्था राख्ने - हिन्दू भन्न शरम मान्ने ।
कस्ता धार्मिक भेटें मैले -चाड बाड पारी रक्सी तान्ने
विजया दशमी २०६७सालको सुखद उपलक्ष्यमा हार्दीक मंगलमय शुभकामना
Krishna घिमिरे/इंडिया : bijaya dasami 2067 ko upalaxya ma mera aafanta jan tatha meri sani malai dherai yad garera baseki holin ani sabai nepali daju bhai didi bahini haru sabai ma sukha santi tatha sambridhi ko mangal maya subhakamana byakta garda6u.
Gopal Budhathoki गरिब नेपालीलाई महंगीले थिचेको, सचेत नेपालीलाई राजनीतिक अन्योलताले पिरोलेको, देश आर्थिक रुपमा बर्वाद भएको ! यो दुखद क्षणमा गह्रौ मस्तिष्कले भए पनि दशैँ ....२०६७ ..! शुभ–कामना ......!! हामी सबैको जय होस्.
Prabin थपलिया, Sherbahadur डाँगी, Yadu N. Sapkota आफनो परिवार सँग बस्न दुःख सुख बाँढन अनि चाडवाड हाँसीखुशी मनाउने चाहना कस्लाई हुदैन तर चाहदा चाहदै पनि कहिलेकही त्यो संभव नहुन सक्छ तर के गर्नु हामी परिवारबाट टाढा बस्न विवश छौ विश्वका कुना काप्चामा रहनु भएका नेपाली दाजुभाई दिदीबहिनीहरु जहाँ जस्तो अवस्थामा रहनु भएको छ त्याही नै हाँसी खुशी दशैं मनाउनु होला विजया दशमी २०६७सालको सुखद उपलक्ष्यमा हार्दीक मंगलमय शुभकामना
Mohan Gurung · i wanna thanks 1st to the 'HAMRO CHAHANA' PROGRAM n wish to all the nepalies who r staying in nepal n out of nepal who wherever stay b happy n celebrate very well our big dashain n diwali
धन मगर (बाग्लुङ) : सम्पूर्ण बिदेश मा रहनु भयका अनी नेपाल मा रहनु भयका आफन्त हरु साथै मित्र महानुभाव हरु यबम फेस बुक मा हुनुभयका जान अन्जान साथीहरुमा बिजया दशमी २०६७ को सुखद उपलक्ष्यमा हार्दिक मंगलमय शुभकामना! बिशेष गरी रेडियो कार्यक्रम हाम्रो चाहना लाई धन्यवाद दिदै उत्तर उत्तर प्रगतीको कामना गर्दछु !
Raju Pandit सम्पूर्ण नेपाल मा रहनु भयका अनि विदेश मा हुनुभएका नेपाली दाजु भाई तथा दिदि बहिनि हरु मेरो हितैसी मित्रहरु यबम संपूर्ण साथी मा शुभ विजया दशमी २०६७ को सुखद उपलक्ष्यमा हार्दिक मंगलमय शुभकामना। बिसेष गरी रेडियो कार्यक्रम "हाम्रो चाहना"लाई उत्तर उत्तर प्रगति को कामन भन्न चाहन्छु
भगवान चोखाल : म्याग्दी नेपाल.!!{"हाल दोहा कतार"}
आँशु दिन,महिना अनि वर्ष बिते यो साथी बिरानो ठाउमा ।
यस बर्षको दशै तिहार पनि घकिन्न्दै छ रे साथी मेरो सानो गाउमा।।
कुन दिनमा विदेश पसेछु साथी दुखी मेरो कर्म।।।
कसले सुनी देला,कसले भुझी देला गरिब भगवान को मर्म।
रून्छीन होला मेरी आमा यो परदेशी लाई पर्खी बस्दा।।
माफ़ गर्नु है आमा म परदेशी लाई।।।
बाध्यता ले र बिबसताले गर्दा आउन सकिन।।।धन्यवाद
Merit Stationers : desh bidesh ma rahanu bhayeka aam nepali aama buba, dajubhai,didi bahini haruma sukha,santi,sammriddi tatha uttarottar pragati, tatha hamra bigreka neta haruma desh prati alikati bhayepani sumarga ko bato nawa duurga bhawani le dekhai deun... ma mitra bandhu bhandari ,butwal bat yehi mangalmaya subhakamana
Lekh Bahadur यसपालिको दशैमा पनि यस्तै भयो ।।
अर्को सालको दशैमा
हाम्रो माहान पर्ब दशैको पाबन सु-अबसरमा देश,परदेशमा रहनु हुने सम्पुर्ण ईष्टमित्र दाजुभाई,दिदिबहिनि र मेरा सम्पुर्ण मित्रहरुमा......हार्दिक मंगलमय शुभकामना ।।
----सम्पूर्ण नेपाल मा रहनु भयका अनि विदेश मा हुनुभएका नेपाली दाजु भाई तथा दिदि बहिनि हरु मेरो हितैसी मित्रहरु यबम साथी मा शुभ विजया दशमी २०६७ को सुखद उपलक्ष्यमा हार्दिक मंगलमय शुभकामना। बिसेष गरी रेडियो कार्यक्रम "हाम्रो चाहना"लाई उत्तर उत्तर प्रगति को कामन भन्न चाहन्छु /टिकाराम घिमिरे गोरखा छोप्रक -२ ,
'Balman Chhantyal' Happy Vijaya Dashami to all
Gaurab Sim टीका होस नीधार्मा,
जमरा होस कानमा,
सुख होस परीवार्मा,पुरा होस मनोकामना,
यही छ वीजया डशमी को शुभकामना
Khim Chhantyal : sabai sathi haru lai vijaya dashami ko hardik mangal maya suakamana
Kharka पून : myagdi thadakhani ward no 5 : wife tirtha kumamari chhantyal 6ori tajina ra aama buba ma pani dashain ramro sanga manaunu hola bhanne sandesh.
के गर्नु ? साथीहरुको शुभकामना सन्देशहरुले मुटुमै विगतका यादहरु बल्झन्छन् । आँशु झर्न खोज्छ, अरु मान्छेहरुदेखि लाज लाग्छ अनि मुश्किलले आँखामै सुकाउने प्रयास गर्छु । तर 'अचेल किन निन्याउरो देखिनुहुन्छ नि ?' भन्ने प्रश्नको उत्तर लुकाउने गर्छु ।
किनकि मेरो अनुपस्थितिमा मेरी आमाले मेरो कपडा र फोटोलाई टिका लगाइदिनुभएको थियो रे योभन्दा पहिलेको एउटा दशैंमा । अझ जेठाको फोटोलाई पहिले लगाउनुपर्छ उमेरको क्रम अनुसार भनेर मेरो फोटोले पहिलो प्राथमिकता पाएको थियो रे ! यो वर्षमा पनि तिहारमा बहिनीले उपहार दिएको टोपी पहिरिने भयो मेरो फोटोले ! मेरो बिन्ति छ, मेरी प्यारी आमा र बहिनीले दशैं तिहारमा म र माहिला भाइ घरमा नभएकोमा आँशु पटक्कै नझारुन् ।
बरु आमाको आशिष र बहिनीको सुभेच्छामा मेरो समस्या समाधान भयो भने अर्को दशैं मान्न पक्कै आउनेछु । भाइ र मैले सल्लाह गर्छौ घर फर्कन तर केही बाध्यताहरु छन् । आशा गरौ, हाम्रो मनोकामना पूरा हुनेछ र देशको राजनीतिले पनि निकास पाउनेछ । अनि त सपरिवार देशमै रमाउने छौ, आफ्ना पसिना आफ्नै माटोमा सिञ्चने छौ ।
साहिली भाउजुलाई भने १२ वर्षदेखि अरबियन मुलुकमा रहनुभएका सहिला दाइ फर्किए हुन्थ्यो भन्ने आशा किन नहुँदोहोला र ? तर यो वर्ष फर्कनुहोला भन्ने विश्वास भने छैन । नजिकिएको दशैंले मुटु चर्कन्छ, यादका ओ इलाएका घाउहरु कोट्टिने गर्छन्, चहराउछन्, कता कता दुखाइ त कता कता नानाभाँटीका कल्पना। अनि त बलिन्द्र धारा आँशु बग्दछन् । यसो फोनसोन गर्ने, सञ्चोबिसञ्चोको खबर पठाउने गरे पनि त चित्त बुझ्थ्यो ।
केटाकेटीलाई भने केको चिन्ता नि ? हाँस्छन्, नाच्छन्, गाउछन्, खेल्छन् । विदेशिएका बाबाको पनि चासो छैन, काकाको पनि मतलब छैन । तर पनि दशैंको बेला ढिपी गर्दै बाबाकाकाकाबारेमा प्रश्नैप्रश्न तेर्स्याउँदा थुप्रै आमाहरुलाई भक्कानो छोडेर रुने बनाउँछन् । आमाले राता राता आँखाबाट बगेका आँशु थाम्नै नसकेर मिजेत्रोले पुछ्दै रुन्छिन्, दहिने मुठ्ठीले मुटुमा ढुक्ढुकाउँछिन् अझ साह्रो धड्कन्छ मुटु, अझ दुख्छ छाती, अझ चर्कन्छ मन ।
सबैतिरबाट दशैं तिहार मान्न गाउँ फर्केका केटाकेटीहरु आँगनमा खेल्दैछन् । ८ वर्षीय रामुले अञ्जानमा घमण्ड गर्छ : हाम्रो बाबाले ठूलो खसी किन्नुभाको छ । दशैंमा लगाउने झिनको पायट, जाकेट र जुत्ता किन्दिनुभाको छ । १३ बर्षिय रोशन विचरा केही भन्न लागेको जसरी ओठ फर्फर बनाउँछ । रोशनको आमा साहिली भाउजुले झ्यालबाट रोशनको चेहरा देखेपछि झन् आँशुका ढिक्काहरु बरल्ल बरल्ल झार्छिन् ।
साने दाइजस्तो सधै मिहेनत र दुख गर्ने गाउँले कोही छैन । नेपालमै रहनुहुन्छ । तर दशैमा बच्चाहरु र चमेली भाउजुको साना साना मागहरु पूरा गर्न नसक्दा दशैं उहाँका लागि भार बन्छ । उहाँले सोच्नुहुन्छ दशैं दशा बनेर आउँछ उहाँका लागि । दशैंमा देखासिकी गर्ने र आफ्नो हैसियतभन्दा बढी खर्च गर्ने चलन पनि छन् । भन्ने गरिन्छ : "दशैंमा ऋण नलागेर कहिले लाग्छ ?" कतिपयको धारणा हुन्छ दशैंमा मारकाट गरिनुहुँदैन । जुवातास, कृत्रिम बजार अभाव, तड़कभड़कजस्ता कुराहरुलाई सुधार गर्न जरुरी छ ।
५) चाडपर्वमा हुनेखानेकाहरु खानलाउनमा तडकभडक देखाइदिन्छन् । गरिबका जहानबालाहरुको पनि दशैंतिहारमा राम्रो खाने मिठो लगाउने रहर हुनु अन्यथा पक्कै होइन । गाऊंका गरिब किसानहरू दोकानमा गएर १२ माना चावल उधारो माग्दा साहुले नपत्याउदा होलान l यसो हुंदा गरिब घरमूलीहरुको भने दशैं होइन दशा आउछ भन्छन् कलाकार योगेश्वर अमात्य
----------------------------------------------------
फेरि यहाँहरुको शुभकामना सन्देशहरु लिंदैछौ हामी :
Kattel Khagendra malai pani yahi subakamana badi dinu hola hai la.....
Yogendra Magar Have a Enjoyful days with HAPPY BIJAYA DASHAMI.
Sita Subedi : गजल " बडा दसैं"
भन्न मन लाग्छ कतै अब्बल रहोस बडा दसैं //
मिठो कुरा खान पाए बब्बाल रहोस बडा दसैं ///
मिलाउने मिल्ने कुरा, यी नेतालाई सिकाउनु छ /
यो सालमा संविधानको, सब्बाल रहोस बडा दसैं //
जहिले पनि उन्नति र प्रगतिको कुरै छैन /
यसपाली त बिकासमा, डब्बल रहोस बडा दसैं //
नरुनु परोस कोहि ऐले , दुखि हुदै यहाँ फेरी
चिताएको पुगोस मनमा, सब्बल रहोस बडा दसैं //
हेम दाहाल Happy bijayadashami and Dipawali to all my friends and others who knows me .
Narayan Gaire Happy Vijaya Dashami to all Hindus & Nepali!
टिकाराम घिमिरे गोरखा छोप्रक -२ , ...हाल साउथ कोरिया छनान: सम्पूर्ण नेपाल मा रहनु भयका अनि विदेश मा हुनुभएका नेपाली दाजु भाई तथा दिदि बहिनि हरु मेरो हितैसी मित्रहरु यबम संपूर्ण फसबूक का साथी मा शुभ विजया दशमी २०६७ को सुखद उपलक्ष्यमा हार्दिक मंगलमय शुभकामना। बिसेष गरी
रेडियो कार्यक्रम "हाम्रो चाहना"लाई उत्तर उत्तर प्रगति को कामन भन्न चाहन्छु /
Rajan Budha Thoki बडा दसैँ को शुभकामना सम्पूर्ण राजन भनि चिन्नेहरुमा अनि बिशेस गरि हाम्रो रेडियो चाहाना कार्याक्रम लाई
Deepak Gautam happy dashain 2067
Sama Raut सम्पूर्ण नेपाल मा रहनु भयका अनि विदेश मा हुनुभएका नेपाली दाजु भाई तथा दिदि बहिनि हरु मा शुभ विजया दशमी २०६७ को सुखद उपलक्ष्यमा हार्दिक मंगलमय शुभकामना। बिसेष गरेर अध्यन को सिलशिला मा ढाका मेडिकल कलेज मा अध्यनरत छोरी "सुजना राउत "लाई उत्तर उत्तर प्रगति को कामना मेहनत नै सफलता को सिढी हो भन्न चाहन्छु /
Priya Joshi happy bajay dashami&diwali to your an all nepali
Yasoda Siwakoti thanks jehosh ramro prougream rakhnu bhako rahechha ,bideshma rahanu bhayeka nepaliharu jo pariwar saga yo chad manauna saknu nabhaye pani aafno sandesh marfat subhakamana dina paunu pani thuko kura ho thank you so much ,Yogendra ji
Ananda Chhantyal sarbaprthata redio hamro chahana ko sanchlak yogendra milan jyu bijae dasamiko hardik suvakamana ani mero uk ma rahanu hune daju bhauju ra chhora haruma ra nepalma hune sampurna pariwarma hadik mangalmae suvakamana sandesh dina chahanchhu.
Mim Chhantyal myagdi 7 malkabang now from malaysia..........
sampurna mero desh bidesh ma rahanu bhaye ko daju bhai tha dd bahini haruma bijaye dasami ko hardik mangal maye shubha kamana ra sathai hamro chahana redio lai muru muri dhanybad kina ki eauta parbas ma rahera pani karekram chalunu bhaneko sano tino kuro hoina tesaile alda best yogindra milan g n happy bijaye dasami ra shubha dipawoli!
Him Chhantyal मल्कबंग १ म्याग्दी, हाल मलेशियामा कार्यरत
सर्बप्रथम हामी भौतिक शरीर प्रत्यक्षरुपमा भेट प्रश्तात नभएपनि संचारको दुनियाँले हामीलाई नजिक बनाईदिएको मेरो प्रिय मित्र हरुलाई सम्झना गर्दै हिन्दु लम्बिहरुको चार्ड वडा दशैँ तथा दिपावलीको पावन अवसरमा समस्थ नेपालीहरुमा सुख, समृद्दी,शु-स्वास्थ...्यको कामना गर्दछु l साथै हाम्रो छन्त्याल समुदायलाई प्रत्यक पाईला-पाईलामा डोर्याईरहनु हुने छन्त्याल छलफल मंचका पढाधिकारी ज्युहरु, ''हाम्रो चाहना रेडियो कार्यक्रम'' जर्मनमा कार्यरत मित्र योगेन्द्र ज्यु लगायत अन्य साथिहरुमा यो २०६७ सालको बिजय दशमी तथा दिपावलीले अझ प्रगाड माया, सदभाब, र उत्तोरतर प्रगति सहित हार्दिक मंगलमय शुभकामना ब्यक्त गर्दछु l.
deepak bogati malaysia namaskar mero pane dasai ko suvakamana 6 shamasta nepali daju bhai haruma.....
६) परदेशीहरुलाई भने चाडबाड आउँदा अरु बढी घरको यादले सताउछ । चाडबाड नआए पनि हुन्थ्यो भनि सोच्न बाध्य हुन्छन् उनीहरु । सात समुन्द्र पारि रहेकाहरु बालबच्चा र आफ्नी प्यारीले के गर्दै होलान् भनेर चिन्ता लिन्छन् । परदेशमै रोइरहेका छन् उनीहरु, धन कमाएर फर्कने सपना पूरा नहुँदा कहिले फर्कने हो स्वदेश उनीहरु आफैलाई पत्तो छैन, यस्तै छ गन्तव्यविहिन र अनिश्चित भविष्य ...............
तपाईसंग छुट्न मन त थिएन तर के गर्नु ? थाहै नपाइ १ घण्टा सकिएछ l अनि त बिदा माग्नै पर्छ मैले l कार्यक्रमलाई साथ दिनुभएकोमा हार्दिक धन्यवाद l यसपछि रेडियो टाइटन र सयपत्री एफ.एम. का नियमित कार्यक्रममा पनि साथ दिदै रहनुहोला l के हाम्रो चाहनामा तपाईको चाहना पनि समावेश भएको छ त ? छैन भने के गर्नुपर्ला ? सल्लाहसुझाव वा प्रतिक्रिया पठाउनका लागि हाम्रो इमेल ठेगाना रहेको छ : hamrochahana@gmail.com l साथै यहाँले कार्यक्रम हाम्रो चाहना, सयपत्री एफ.एम. ९१.६ मेगाहर्ज पोष्ट बक्स नं. - २९, बागलुंग नगरपालिका - २ बागलुंगको ठेगानामा पत्र पठाउनु भयो भने पनि हाम्रो हात पर्नेछ l नयाँ वर्षमा हाम्रो देशमा सबैको आवाज सुन्ने र सबैको चाहनाको सम्मान हुने वातावरण निर्माण होस् । देशमा शान्ति, सुव्यवस्था र अमनचयन कायम होस् । सुख, शान्ति र सन्तुष्टिमा जीउने वातावरण बनोस l तपाईको सु-स्वास्थ्य, दीर्घायु तथा उतोरोतर प्रगतिको लागि हार्दिक मंगलमय शुभकामना l अर्को हप्ता संघीय शासनप्रणाली बारेको समसामयिक छलफल लिएर आउंनेछौ, प्रतिक्षा गर्नुहोला । आजको "हाम्रो चाहना" को प्रस्तुतिबाट म योगेन्द्रलाई आज्ञा दिनुहोस, नमस्कार ! ...................................
